Din hija il- Liturgija ta' Hadd il-Palm (2019) bi hsibijiet  min Joe Rapa.

Bdejna l-Ġimgħa Mqaddsa li twassalna biex bħala Knisja ta’ Fidi niċċelebraw xi ħaġa kbira u tal-għaġeb għall-umanità kollha: ir-rebħa fuq il-Mewt, kull tip ta’ Mewt li tifni l-bniedem.  X’hemm f’Ħajtek li jdejqek, li jisraqlek il-gost tal-Ħajja, li jnissik tant rigali u grazzji li rċivejt.  Tajjeb. Fuq dik il-ħaġa Kristu ħareġ rebbieħ permezz tal-ubbidjenza u t-trijonf tiegħu fil-Misteru tal-Għid.

Imma jien għadni kif għidt li hi l-Knisja ta’ Fidi biss li tista’ tiċċelebrah dan għax hu min kiber fil-Fidi, min ma kienx kuntent bil-Fidi tal-katekiżmu taż-żgħar imma talab għal aktar Fidi, huwa dan li jista’ jiċċelebra l-Velja glorjuża, il-lejl tal-iljieli, għax anke hu daq qawmien minn Mewt għal Ħajja, minn dlam għal Dawl, minn jasar għal Ħelsien. Kollox, kollox, kollox jiddependi mill-Fidi u l-Fidi hi laqgħa ħajja ma’ Kristu li rebaħ il-Mewt.

Hemm ħafna Nsara li lanqas biss jaħbtilhom ma’ moħħhom li jiċċelebraw din il-Liturġija qaddisa, ir-reġina tal-liturġiji kollha.  L-Għid hu biss skuża biex iduqu l-eċċitament u l-istorbju tal-każini ta’ bil-lejl, bid-dwal skuri tagħhom li jfakkru fid-dlamijiet tal-bniedem il-qadim.  Għax hemm Insara u Insara, sfortunatament.  Hija l-Fidi li ġġegħelek tgħajjat u tkanta mal-Knisja b’qalbek kollha: “Xi ħtija hienja li stħaqqilha Feddej kbir bħal dan!”  Għax il-Kristjaneżmu hi ġrajja, esperjenza, laqgħa ma’ Alla.  Jew għandek din jew m’għandekx.  Il-Għid hu l-għarfien tiegħek innifsek; in-niżla tiegħek lejn l-għarfien tal-bniedem il-qadim tiegħek, innamrat ma’ dak kollu li mhux Alla; il-ħerba li din in-natura midinba għamlet minn Ħajjitna; mibegħda safja u qaddisa għal din il-qagħda ta’ jasar; u stennija mbierka li, min jaf, għandu mnejn li f’dan il-lejl Kristu se jgħarraq lil dan il-bniedem fl-ilmijiet u fl-aħħar il-Magħmudija tagħna tilħaq il-milja tagħha.  X’ma tkantax il-Knisja: “Dan huwa l-Lejl li fih Kristu qered il-Mewt u qam rebbieħ fuq is-setgħa tal-ħażen!”

Dan huwa l-Lejl li lilna jlibbisna bl-ilbies irjali ta’ ulied is-Sultan. Imma kemm swejnielu lil Alla din l-adozzjoni, din il-bidla fin-natura!  Kemm il-Missier, kemm l-Iben u kemm l-Ispirtu s-Santu li hu l-Imħabba ta’ bejniethom, sofrew il-prezz qares tal-fidwa ta’ kull bniedem.  Għal ħafna, din is-sofferenza kienet għalxejn.  Hemm min ma jemminx fiha.  Hemm min, imbagħad, jemmen fit-tbatijiet ta’ Kristu imma xorta jibqa’ jtambar u jemmen li hu jrid ikun biex isalva ruħu u hekk iwarrab is-Salib ta’ Kristu miċ-ċentru tas-salvazzjoni. Għall-kuntrarju, l-Għid iħabbar ir-rebħa fuq il-Mewt li l-ebda bniedem ma seta’ qatt jakkwista hu bl-isforzi tiegħu jew bl-intenzjonijiet tajba kollha tiegħu.  Dawn jgħidulek: le, Kristu hu mportanti, dak li rebaħ għalina hu mportanti, għax Hu jgħinna fid-dgħufija tagħna u fin-nuqqas ta’ ħila tagħna. 

Imma iktar minn importanti, Kristu hu l-protagonist, hu Dak li jaħtafna minn idejna u joħroġna mill-qabar tagħna u jagħtina Ħajja Ġdida bi Grazzja mhix mistħoqqa, jgħid u jgħid San Pawl.  Bħall-Ħalliel it-tajjeb wara kollox.  Kulma hu mitlub minna hu li nemmnu u nemmnu tabilaqq f’din l-għotja bla prezz ta’ Kristu għalija, għalik u għal kull wieħed minna.

Jien, lil Kristu, lil Alla, swejtlu kenosi tal-biża’.  “Kenosi” hi kelma Griega li kienet tintuża ħafna fil-Knisja tal-bidu.  Tfisser “niżla”; tneżżiħ mid-drittijiet u mill-glorji; umiljazzjoni; minn raġel fl-aħjar tiegħu issir tifel ċkejken bla stima, li jobdi, u li joqgħod fejn iqegħduh. Kristu kien Alla iżda tgħabba b’laham bħal tagħna, b’natura miġbuda lejn id-dnub bħal tagħna, sar ilsir bħalna, anzi agħar minna, ’l isfel iktar minna.  San Pawl għandu Innu kbir dwar il-Kenosi ta’ Kristu li se nisimgħuh fit-Tiieni Qari.

Forsi qatt ma tajna kas, imma dan kollu hu miġbur fil-Magħmudija tagħna.  Anzi l-Velja tal-Għid hi xbiha tal-Magħmudija, bħalma l-Magħmudija hi kopja tal-Għid.  L-Għid mhux jum wieħed biss, iżda ġimgħa sħiħa.  L-Għid huwa niżla ’l isfel, kenosi profonda sal-qiegħ tat-tbatija li hi frott id-dnub.  Hemm issaltan il-Mewt, kemm dik fiżika kif ukoll dik ontika, jiġifieri tant tipi ta’ mwiet li huma l-inkwiet u l-beżgħat tal-Ħajja.  Imma hemm isfel, meta kollox jidher mitluf, isseħħ l-isplużjoni epokali tal-Qawmien.  Din hi l-esperjenza tal-Għid.  Mogħdija mill-vistu għall-Festa.

Dan kollu iseħħ taħt xbihat fil-Battisteru.  In-Nisrani l-ġdid jitniżżel ġol-ilmijiet fejn għerqu ż-żwiemel u r-rikkieba tal-Fargħun, hemm tmut in-natura li biha jkun twieled, u minn hemm, minn ġol-qiegħan, jittella’ ’l fuq, hekk kif Kristu ttella’ mill-Missier, Bniedem Ġdid b’natura ġdida, natura li kapaċi tagħel ir-Rieda tal-Missier.

Il-Liturġija tal-Kelma tal-lum tenfasiżża ħafna din il-Kenosi, in-niżla ta’ Kristu.  Illum nistgħu insejħulu wkoll Ħadd il-Passjoni tal-Mulej għax il-Knisja tipproklama mal-knejjes tad-dinja kollha u f’kull post fejn jiltaqgħu l-Insara, il-Passjoni tal-Mulej.  Dan ir-rakkont joħroġ mill-fomm u jidwi mal-erbat irjieħ tad-dinja, biex id-dinja ma tinsa qatt l-aktar mument importanti tal-Istorja.

L-Ewwel Qari

Hu xieraq li matul din il-Ġimgħa nisimgħu iktar minn darba siltiet mill-erba’ poeżiji ta’ Isaija dwar il-Qaddej ta’ Jahweh.  Isaija kiteb sekli qabel Kristu dwar dan il-Qaddej misterjuż li hu bħal Ħaruf, ubbidjenti għal kollox quddiem l-Istorja li Alla tah.  Imma l-poplu kollu ħasbu mxajtan, bniedem li ħaqqu l-Mewt għaliex hu kien qal lill-poplu l-verità li kien sema’ mingħand Alla.  Huma ħassew kliemu iniggiżhom, joqtolhom u mtlew b’korla u mibegħda kontrih.  Ħaqqruh u hu qagħad għalihom bla ma fetaħ fommu.  Huma ħasbu li kienu qed jagħmlu r-Rieda ta’ Alla li jqaċċtuh minn art il-ħajjin, u hekk għamlu. Huma ferħu lil xulxin għal dan l-għemil feroċi tagħhom.

Ma ndunawx, igħid il-profeta, ma ndunawx li Hu kien qed ibati u jmut minflokhom.  Fuqu kien hemm it-toqol tad-dnubiet tagħhom u bla ma ndunaw kienu qed iwettqu eżatt ir-rit antik tal-Yom Kippur, Jum il-Maħfra, meta kienu jġibu bodbod, iqegħduh fin-nofs u l-qassis ipoġġi jdejh fuq rasu waqt li jintona talba biex id-dnubiet kollha li l-poplu kien wettaq jinżlu fuq dan l-imsejken bodbod, u kienu joqtluh biex hekk jinqatlu d-dnubiet kollha miegħu.  Dan ir-rit kien ordnat minn Mosè għax qallu Alla biex jagħmlu. 

Imma Mosè ma kienx jaf li kellu jasal il-waqt li jinżel Alla nnifsu minflok il-bodbod biex jagħti fidwa u salvazzjoni vera lil dawk li kien qed joqtluh.  Huma kaxkru magħhom lill-Ħaruf, li mar magħhom, innoċenti u ubbidjenti, biex imut għalihom ħalli d-dnub tagħhom ma jirnexxilux itellifhom mill-Ħajja ta’ Dejjem.

Mhux ta’ b’xejn li Romano il-Melodi, kittieb l-innijiet fl-ewwel żminijiet tal-Knisja, jimmaġina, f’innu minnhom, lil Omm Ġesù, li bħal nagħġa hi tħares imbeżża’ lejn dawk li ħatfulha il-Ħaruf ċkejken tagħha għall-qatla, u hi tiġri għal warajhom u tistaqsi mifnija min-niket: “Fejn se jeħduk iben tiegħi?  Kif se tispiċċa hekk malajr il-ħajja tiegħek?  Kellimni, tibqax għaddej nitolbok, bla ma tkellimni, iben tiegħi!” 

U hu jweġibha: “Għaliex tibki, għaliex tibki Omm tiegħi?  Forsi  m’għandix insofri?  Forsi m’għandix immut?  U mbagħad kif se nsalva lil Adam?  Kif se tkun tista’ tara lil Eva li tiġi lura għall-Ħajja?”

Imma dan il-Qaddej, li hu Ġesù, għandu fiduċja fil-Missier. U ċekken lilu nnifsu u sar żgħir bħal tfajjel ta’ erba’ snin, li jiġri x’jiġri madwaru, jibqa’ jafda għax maġenbu hemm Missieru.

Qari mill-Ktieb tal-Profeta Isaija.  50, 4-7

Ritornell: Alla tiegħi, Alla tiegħi, għaliex tlaqtni?

Sidi l-Mulej tani lsien ta' wieħed jitgħallem,

biex nagħraf ngħin lill-għajjien b'xi kelma.

Ta' kull filgħodu jqajjimli 'l widinti,

biex nisma' bħal wieħed jitgħallem.

Sidi l-Mulej fetaħli widinti,

u jiena ma webbistx rasi,

ma rġajtx lura.

Tajt dahri lil dawk li kienu jsawwtuni,

ħaddejja lil dawk li kienu jnittfuli lħiti;

ma ħbejtx wiċċi  mit-tagħjir u l-bżieq,

Sidi l-Mulej jgħinni,

għalhekk ma nitħawwadx;

għalhekk għamilt wiċċi bħaż-żnied:

jien naf li ma jkollix mniex nistħi.

Salm Responsorjali

Fil-qiegħ nett Kristu jitlob lil Missieru: “Eli, Eli, lema sabachtani?  Alla tiegħi, Alla tiegħi, lili, għaliex tlaqtni?”  Huma l-ewwel versi ta’ Salm 22 li Ġesù lissen fuq is-Salib hekk kif ħass il-Mewt toqrob sew. Huwa Salm Messjaniku għax hu profetiku dwar it-tbatijiet ta’ Ġesù, tant li jiddiskrivi b’mod li jgħaġġbek xi wħud mis-sofferenzi ta’ Ġesù.  F’din il-Liturġija se jinqara ftit minnu għax hu pjuttost Salm twil daqsxejn, imma għalkemm jiddiskrivi t-tbatija tal-Qaddej ta’ Alla, xorta jibqa’ Salm Paskwali, Salm tal-Għid, għax jispiċċa b’mod meraviljuż mimli Tama, anzi mimli Ferħ għax il-Qaddej li qed ibati jħoss li jagħmlulu x’jagħmlulu n-nies, ħadd ma kien jista’ għalih għax Missieru kien miegħU. 

Għandna x’naħsbu li għalkemm Kristu għajjat l-ewwel vers ta’ dan is-Salm, hu spiċċa biex kompla jitlob is-Salm kollu, u għalhekk spiċċa jfaħħar lil Alla u jkantalu għax dewqu, bit-Tama ħajja, xi ftit mit-trijonf tal-Qawmien li kien riesaq.  Anzi s-Salm jispiċċa biex jgħid fl-aħħar vers li dan kollu, il-Misteru tal-Għid kollu, id-dippressjoni fil-Ġnien, il-Passjoni kollha moħqrija, is-Salib u l-Mewt, kif ukoll il-Qawmien li kien ġej, dan kollu għamlu l-Mulej, il-Missier!  Fil-mumenti tal-agunija tiegħu, Ġesù jiġi mdawwal kompletament u jinduna li s-Salib kien it-Tron tiegħu, li l-merti eterni tal-ubbidjenza tiegħu kienu se jitlibbsu bihom miljuni ta’ aħwa li kellhom jemmnu fih.  Għal Kristu msallab, dan kien is-Sliem.

Salm 22

Dawk kollha li jarawni jidħku bija,

jgħajjbuni, iħarrku rashom  u jgħidu:

"F'idejn il-Mulej intelaq; ħa jeħilsu hu!

Ħa jsalvah hu, la bih jitgħaxxaq!"

 Qabda klieb daru għalija;

ġemgħa nies ħżiena rassewni.

Taqqbuli idejja u riġlejja;

nista' ngħodd għadmi kollu.

Ħwejġi jaqsmu bejniethom;

jaqtgħu x-xorti għal-libsa tiegħi.

Mulej, la titbegħidx minni;

qawwa tiegħi, fittex għinni!

Nxandar ismek lil ħuti;

nfaħħrek f'nofs il-ġemgħa.

Faħħru l-Mulej, intom li tibżgħu minnu;

sebbħuh ilkoll, nisel Ġakobb;

ibżgħu minnu lkoll, ulied Iżrael.

It-Tieni Qari

Diġa semmejna li llum San Pawl se jagħtina Innu li jiddiskrivi n-niżla ta’ Kristu li hu l-Qaddej ta’ Alla. Kif se taraw, dan hu Innu Paskwali, tal-Għid, għax fih hemm niżla’ sal-qiegħ nett, imma mbagħad hemm qawmien, rebħa li qajla titwemmen.  Kristu kien qed jirrappreżenta l-bniedem f’dan kollu.  L-Istorja tiegħu bħala Ġesù ta’ Nazaret, kienet eżatti dik tal-bniedem li fil-bidu kien ħaġa waħda ma’ Alla, sid l-univers, kbir fl-innoċenza tiegħu, mimli gratitudni lejn min sawru.  Imma bid-dnub, il-bniedem għamel kenosi; ġie maħtuf ’l isfel qisu ġo xi “black ħole” eżistenzjali, sar ilsir tan-natura mwaqqa’ tiegħu li tbeżżgħu, tagħmlu egoista, inkapaċi li jħobb bla kalkoli.  Kristu niżel warajh ifittxu. 

L-Insara tal-Orjent għandhom innu sabiħ dwar dan li fost l-oħrajn jgħid li Kristu niżel mill-għoli biex ifittex lil Adam u meta ma sabux fuq l-art, niżel iktar ’l isfel sa ma sabu fix-Xegħol minn fejn ħarġu ’l barra lejn il-Ħajja li kien tilef.  U hekk il-Qawmien u t-Trijonf ta’ Kristu jsir il-Qawmien u t-Trijonf ta’ Adam, ta’ kull bniedem.

Qari mill-Ittra ta’ San Pawl lill-Filippin.  2, 6-11

Hu li għad li kellu n-natura ta' Alla, ma qagħadx         

ifittex tiegħu li hu daqs Alla, 

iżda xejjen lilu  nnifsu

billi ħa n-natura ta' lsir;

sar jixbah lill-bnedmin,

u deher minn barra bħala bniedem;

ċekken lilu nnifsu, billi obda sal-mewt,

anzi sal-mewt tas-salib.

Għalhekk Alla għollieh sas-smewwiet

u żejjnu bl-Isem  li hu fuq kull isem,

biex fl-isem ta' Ġesù

- fis-sema, fl-art u f'qiegħ l-art –

il-ħlejjaq kollha jinżlu għarrkubbtejhom,

u kull ilsien jistqarr:

"Ġesù Kristu hu l-Mulej,

għall-glorja ta' Alla l-Missier."

Evanġelju

F’dan il-jum liturġiku li hu tant importanti għall-Insara, il-Knisja tipproklama “l-Passju”, ir-rakkont tal-Passjoni u l-Mewt tal-Mulej tagħna. Din is-sena l-Passju hu meħud mill-Vanġelu ta’ San Luqa u aħna għażilna parti minnu, dik li għandha x’taqsam mat-tbatija kbira ta’ Kristu ġewwa l-Ort tal-Ġetsemani.

Tkellimna ħafna fuq il-Kenosi, in-niżla li ġarrab Kristu, mill-Glorja ta’ Alla sal-Mewt ħarxa fuq is-Salib, Hu li kien l-għajn tal-Ħajja għall-Ħolqien kollu.  Id-Dawl li jdawwal l-univers ġie megħlub mid-dlam, ħalla lilu nnifsu jkun maħtuf ġod-dlam għax kien qed iseħħ Pjan Misterjuż tal-Missier, maħsub minn qabel ma nħalqet id-dinja. 

Irridu nżommu f’moħħna li d-divinità ta’ Kristu kienet bħal moħbija taħt ir-rejaltà soffokanti tal-laħam bħal tagħna li Alla libes f’Ġesù ta’ Nazaret, bin Marija.  Għalih bħala bniedem, il-Fidi, il-fiduċja fil-Missier kienet l-unika Tama li magħha kien iggranfat.  Iktar kemm kiber fl-ambjent protett ta’ dar Marija u Ġużeppi, iktar beda jinfetaħ quddiemu u jiċċara l-Pjan enormi tal-Missier għalih u li fuqu kien jitkellem it-Testment l-Antik u l-esperjenza ta’ Iżrael kollha.

Dan il-Pjan kien jitlaq mill-punt terribbli li r-razza umana, il-bnedmin kollha kienu mitlufa, miktuba għall-qerda għax il-Ħajja għal Dejjem kellha isem: “il-Qdusija” u n-natura tal-ġens tal-bniedem kienet mardet għall-mewt bid-dnub ta’ Adam.  Hawn ma kinitx tidħol il-Maħfra u mhix Maħfra!  Il-bniedem kien miet.  Mhix kwistjoni morali din, imma eżistenzjali ħafna.  Kull bniedem, meta jitnissel f’ġuf ommu, jirċievi n-natura umana li f’Adam saret mortali, tmut.  Fil-ħolqien daħlet xi ħaġa li għall-ewwel kienet stramba imma li għalina saret ħaġa waħda mal-eżistenza tagħna: “iż-żmien”.  Issa kien hemm bidu u tmiem, meta qabel kollox kien bla tmiem, maħluq mill-Imħabba eterna li hi Alla.  Iż-żmien iwerwer lill-bniedem u jġagħlu jiddefendi ruħu bid-dnub.  Sab ruħu fiċ-ċirku vizzjuż: id-dnub qatel il-bniedem, u l-biża’ tal-Mewt jimbuttaħ biex jidneb iktar, bħalma se nisimgħu li ġralu Pietru, miskin.  Quddiem il-biża’ aħna lkoll niċħdu lil Kristu u nidinbu.

F’din il-qagħda ta’ jasar, Alla dejjem ħafer dnub il-bniedem, l-għażliet żbaljati li, ngħiduha kif inhi, kien impossibbli għalih li ma jagħmilx.  Għalhekk li quddiem Alla hu ikrah immens l-ġudizzju li ngħaddu fuq xulxin.  Imma l-Maħfra ma kinitx biżżejjed biex issalva lill-bniedem.  Kienet issaffih mill-għemil kontra l-morali, imma hemm kien jerġa’ jaqa’ għax kellu natura miżżewġa mal-Mewt.  Hawn daħal il-Pjan enormi tal-Missier.  Kien hemm bżonn li l-bniedem jegħleb u jeqred il-kawża tad-dnub li hi l-Mewt.  Il-bniedem kellu bżonn jidħol fil-Mewt, jitqabad magħha u kif rebħitu hi fil-Ġnien tal-Għeden, jirbaħha hu, issa. 

Imma quddiem din il-muntanja mmensa, il-profeti u n-nies ġusti kollha bkew u taw fuq sidirhom għax kienu jafu li l-Mewt kienet tissupera kull maħluq, bhima, pjanta u bniedem.  Wieħed biss kien ikbar mill-Mewt.  Wieħed biss ma setgħax jinegħleb minnha, u dan kien Alla.  Għalhekk minn dejjem beda jinħadem dan il-Pjan kollu Mħabba li Alla nnifsu jinżel fuq din il-pjaneta, jilbes ġisem bħal tagħna, biex bħala bniedem jidħol fil-Mewt u jsir il-velenu tagħha li jeqridha.

Dan kien dak li mbotta lil Kristu jirrepeti ħafna drabi li hu kien ġie fid-dinja għal siegħa waħda. Dan hu l-Misteru tal-Għid: il-qerda tal-Mewt biex terġa’ tfeġġ għall-bniedem il-Ħajja ta’ Dejjem.  L-esperjenza twila ta’ Alla li għex il-ġens Lhudi hija mimlija xbihat, xenarji, sitwazzjonijiet, ġrajjiet li kienu jippuntaw lejn din l-għotja ta’ Alla, l-għotja finali tiegħU, it-telqa ta’ Alla nnifsu f’dak li hu l-iktar ikrah, li hu l-Mewt.  Kulma ħalaq Alla kien sabiħ u perfett, imma ma setax ma joħolqux ħieles, u dan il-ħelsien irvinalu kollox għax kollox marad bil-Mewt, frott l-għażla ħażina tal-ħolqien.  Alla kien jaf li dan kollu kien se jiġri, u meta ħalaq kollox kien jaf li hu kellu jagħmel Epifanija, Wirja tal-Imħabba tiegħU sal-punt li Hu, li kien il-Ħajja u l-Ħallieq tal-Ħajja, jinżel sa ġo qabar.

Dan kollu kien qed idur madwar Kristu-bniedem, Ġesù ta’ Nazaret, Hu u dieħel fil-Ġnien taż-Żebbuġ.  Hawn min jgħid li hawn ġarrab l-ikbar tbatija tiegħU.  Aħna lkoll ngħaddu, b’mod ċkejken ħafna, minn qagħdiet bħal din.  Tkun riesqa prova kbira ħafna u taqbadna tensjoni tal-biża’ quddiemha,  jegħlibna d-dlam.  Inħossuna li tlifna l-kontroll ta’ kollox.  Il-prova tidher impossibbli li tintrebaħ.  X’ħin tgħaddi din is-siegħa, imbagħad, u tibda l-prova vera, il-bniedem jirċievi saħħa biex jidħol fiha, biex jitqabad, iqum fuq tiegħu.  Id-dlam ikun għadda u fis-siegħa tal-prova ħafna drabi nħossuna aħjar minn f’dik is-siegħa ta’ qabel, ta’ solitudni mmensa, tistenna li jasal il-ħin li jwerwer.  L-aktar li batih dan kien Kristu fil-Ġetsemani, minħabba fina.

It-taqbida psikoloġika ta’ Ġesù kienet hekk terribbli anke għax Hu kien ħieles li jaħrab.  Kien jaf li l-Mewt kienet madwaru, imma l-għadu kien għadu ma ġiex, il-bibien tal-Ġnien kienu miftuħa, ħbiebu kienu għadhom miegħu.  Kelma waħda, u kienu jitilqu b’ħeffa minn hemm u, bħal tant drabi oħra, kien jaħrab u jinħebba.  Imma Ġesù, kien ħieles u ma kienx, għax l-Imħabba enormi li kienet taqbad f’qalbu għal kull bniedem, anke għal kull għadu, żammitu hemm fejn kien, siegħa, sagħtejn, tlieta. 

Imbagħad qam minn fejn kien.  Id-dlam kien għadda.  Missieru bagħatlU l-għajnuna.  It-tentazzjoni tilfet saħħitha, u Ġesù jqum fuq tiegħu u, kif jiddiskrivi San Ġwann fir-rakkont tiegħu tal-Passjoni, Hu jersaq lejn il-Mewt qisu Sultan riesaq glorjuż u ċert mir-rebħa tiegħu.

Hu li ma kellux ħtija, u ma kienx jaf x’inhu dnub, tgħabba bil-ġdiem tan- natura umana, anzi sar “Dnub” għalina; kien miksi kollu kemm hu bid-Dnub.  Ratu l-Liġi tal-Qdusija u tbellhet quddiemu għax qatt ma kienet rat bniedem kollu dnubiet bħal dan u hi għajtet, flimkien mal-kotra: “Għall-Mewt!”  Sa hawn niżel Alla, għalija u għalik.

Imma dan kollu għandu jnissel ferħ għalina.  Ir-rakkont tal-Passju għandu jnissel ferħ fina għax hu reklam ħaj tal-Imħabba li kull bniedem hu maħbub biha minn Dak li ħalqu.  Mela kemm aħna għeżież, kemm aħna mportanti, kemm aħna tassew il-mimmi t’għajn Dak li jista’ kollox, biex Hu niżel sa qiegħ hekk baxx fejn l-ebda bniedem qatt ma niżel?  X’hemm sabiħ lest għalina li stħaqqlu tbatija enormi bħal din?

Qari ta’ silta mill-“Passju” skont San Luqa.  22, 39-62.

Mbagħad ħareġ u mar bħas-soltu fuq l-Għolja taż-Żebbuġ, u d-dixxipli wkoll marru miegħu.  Kif wasal hemmhekk qalilhom: "Itolbu li ma tidħlux fit-tiġrib."   

Mbagħad tbiegħed minnhom daqs tefgħa ta' ġebla, u nxteħet għarkubbtejh jitlob  u jgħid: "Missier, jekk inti trid, warrab minni dan il-kalċi! Iżda tkun magħmula r-rieda tiegħek, u mhux tiegħi."  Deherlu anġlu mis-sema biex jagħmillu l-qalb,  imma hu ħass dwejjaq tal-mewt fuqu u beda jitlob b'ħerqa akbar. L-għaraq sarlu bħal qtar tad-demm iċarċar sa   l-art.  Mbagħad qam mit-talb, mar ħdejn id-dixxipli u sabhom reqdin minħabba s-swied ta' qalb.  "Kif!" qalilhom "Irqadtu? Qumu u itolbu biex ma tidħlux fit-tiġrib!"

Kif kien għadu jitkellem, waslet ġemgħa nies. Quddiem kien hemm dak li jismu Ġuda, wieħed mit-Tnax, u dan resaq lejn Ġesù biex ibusu.  Imma Ġesù qallu: "Bewsa għażilt, Ġuda, biex tittradih lil Bin il-bniedem?"  Dawk ta' madwaru, meta raw x'kien ġej, qalulu: "Mulej, tridx nagħtu bis-sejf?"  U wieħed minnhom ta daqqa ta' sejf lill-qaddej tal-qassis il-kbir u qatagħlu barra widintu l-leminija.  Imma Ġesù qal: "Ieqfu! Biżżejjed!" U messlu widintu u fejjqu. 

Mbagħad Ġesù qal lill-qassisin il-kbar, lill-uffiċjali tat-tempju u lix-xjuħ li ġew għalih: "Qiskom ħriġtu għal xi ħalliel, armati bis-sjuf u l-bsaten!  Meta kont inkun magħkom kuljum fit-tempju, ma meddejtux idejkom fuqi. Imma din hi s-siegħa tagħkom u s-setgħa tad-dlamijiet!"

Mbagħad qabdu lil Ġesù u ħaduh magħhom, u daħħluh fil-palazz tal-qassis il-kbir. Pietru baqa' miexi warajhom  mill-bogħod.   Meta mbagħad qabbdu n-nar f'nofs il-bitħa u nxteħtu bilqiegħda madwaru, Pietru mar qagħad bilqiegħda f'nofshom.  Imma kif kien hemm bilqiegħda maġenb in-nar, ratu waħda qaddejja, waħħlet għajnejha fuqu u qalet: "Dan ukoll kien miegħu!"  Iżda hu ċaħad u qalilha: "Mara, anqas biss nafu!"  Wara ftit rah xi ħaddieħor, u qallu: "Int ukoll wieħed minnhom." Imma Pietru wieġbu: "Le, sieħeb, m'iniex!" 

Għaddiet xi siegħa u raġa' kien hemm ieħor li beda jisħaq u jgħid: "Iva, tassew, dan ukoll kien miegħu, għax dan ukoll mill-Galilija."  Iżda Pietru qallu: "Ma nafx x'inti tgħid, sieħeb." U minnufih, kif kien għadu jitkellem, is-serduk idden.  U l-Mulej dar u ħares lejn Pietru; u Pietru ftakar fil-kelma li l-Mulej kien qallu, 'Illum, qabel ma jidden is-serduk, inti tkun ġa ċħadtni tliet darbiet.'  U ħareġ 'il barra jibki b'qalbu maqsuma.